Einstein was ervan overtuigd: “God dobbelt niet”. Hij geloofde niet in toeval.

Echter, volgens de quantummechanica kunnen we slechts de waarschijnlijkheid vaststellen…en zelfs de onzekerheid in het vaststellen van die waarschijnlijkheid wordt gelinkt aan andere onzekerheden. Dus, hoe vastbesloten of gestructureerd is ons bestaan eigenlijk?

Binnen de quantummechanica heeft materie zowel de eigenschappen van deeltjes als van golven. Ook zijn er grenzen aan de precisie waarmee metingen kunnen worden gedaan en de metingen zelf lijken de realiteit te verstoren die onderzoekers proberen vast te stellen.

Zou het kunnen dat we in de huidige wetenschap iets vergeten of missen als we ons alleen blijven focussen op fysieke zaken buiten onszelf?

When we try to understand reality by focusing only on physical things outside of us, we lose sight of the experiences they point back to. The deepest puzzles can’t be solved in purely physical terms, because they all involve the unavoidable presence of experience in the equation. There’s no way to render ‘reality’ apart from experience, because the two are always intertwined. (In:  AEON,‘The Blind Spot’, door Adam Frank, Marcelo Gleiser en Evan Thompson)

Op dit schilderij is het gezicht van Eistein samen met het gezicht van Rolf Dieter Heuer afgebeeld (in 2012 nog algemeen directeur van CERN, Zwitserland). Het gezicht van Heuer staat voor de paradigmaverschuivende openbaringen die er aan gaan komen en wat deze zullen betekenen voor onze perceptie van tijd, ruimte, bewustzijn, de aard van materie en wellicht zelfs onze gehele kijk op ‘de wetenschap’….